🍺 Specjalista Od Stawu Krzyżowo Biodrowego

Co to jest blokada stawu biodrowego? Blokada stawu to prosty zabieg polegający na wstrzyknięciu do stawu biodrowego leków sterydowych. Wykonuje się ją, by zmniejszyć dolegliwości bólowe oraz zredukować stan zapalny obecny w obrębie chorego stawu. Może być wykorzystywana w wielu przypadkach, gdy pojawia się ból w stawie biodrowym.

specjalista od stawu krzyżowo biodrowego Archives Jadwiga Krzyżanowska – Pielęgniarka/pielęgniarz. admin; 10 grudnia 2016 ; Pielęgniarka/pielęgniarz

Strona główna/Fizjoterapia/Ból stawu krzyżowo-biodrowegoBól stawu krzyżowo-biodrowegoBól stawu krzyżowo-biodrowego jest obecnie jedną z częstszych dolegliwości dotyczących aparatu ruchu. Może mieć wiele przyczyn, jednak zawsze wymaga oceny i diagnostyki specjalisty. Ignorowany ból może prowadzić do poważnych zaburzeń postawy i uszkodzeń innych krzyżowo-biodroweStawy krzyżowo-biodrowe charakteryzują się stosunkowo niewielką ruchomością, która wynosi około 4 stopni rotacji i 1,6 mm translacji. U mężczyzn zakresy te są dodatkowo nieznacznie stawy odgrywają niezwykle ważną rolę, ponieważ stabilizują kręgosłup podczas przenoszenia obciążeń oraz pełnią funkcję lokomocyjną. Miednica jako łącznik między górną częścią tułowia a kończynami dolnymi odgrywa bardzo ważną rolę dynamiczną w systemie szkieletowym oraz biomechanicznym człowieka. W pozycji stojącej pomaga w utrzymywaniu równowagi ciała oraz odpowiedniej koordynacji, co zapewnia minimalizację zmęczenia mięśni posturalnych i wydatku energetycznego. W trakcie lokomocji natomiast ułatwia transport sił wygenerowanych przez mięśnie między tułowiem a kończynami czego wynika ból stawu krzyżowo-biodrowego?Dolegliwości bólowe w obrębie stawów krzyżowo-biodrowych najczęściej wynikają z patologii bezpośrednio w obrębie tych stawów. Przyczyną może być zablokowanie lub nadruchomość, a także patologie w obrębie tkanki miękkiej otaczającej stawy. Poniżej przedstawiono najczęstsze przyczyny bólu w stawie krzyżowo-biodrowym:zablokowanie czynnościowe – wynika z przemieszczania się kości krzyżowej względem kości biodrowej. W efekcie ma miejsce zaryglowanie na wyniosłościach stawu, co z kolei uniemożliwia wykonanie ruchu powrotnego, powodując ból;hipermobilność – pojawia się rzadziej, a jej przyczyną jest nadmierne rozciągnięcie więzadeł i brak stabilności w trakcie wykonywanych ruchów. Powoduje to rozszerzenie się szpary stawowej, niestabilność stawu i konieczność generowania większego napięcia przez tkanki miękkie;ciąża – szczególnie zaawansowana, której następstwem jest szereg zmian w układzie narządu ruchu. Rosnący brzuch zmienia środek ciężkości ciała, co znacznie rzutuje na stawy krzyżowo-biodrowe. Ich ból dotyczy do 80% kobiet w ciąży;czynniki zewnętrzne (mechaniczne) – przeciążenia, wypadki komunikacyjne, upadki;błędy treningowe – np. podnoszenie ciężarów w niewłaściwy grupą osób narażonych na występowanie dolegliwości w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego są osoby po 45. roku życia oraz osoby prowadzące siedzący tryb życia. Należy przy tym pamiętać, że dysfunkcja stawu krzyżowo-biodrowego nie musi łączyć się z odczuwaniem bólu. Możliwa jest sytuacja nieprawidłowej czynności stawu pod postacią sztywności lub niestabilności bez odczuwania dolegliwości wygląda ból stawu krzyżowo-biodrowego?Ból stawu krzyżowo-biodrowego wynikający z patologii więzadeł, lokalizuje się najczęściej w okolicy kości krzyżowej i samego stawu. Czasem promieniuje on do pachwiny (lub do jąder u mężczyzn) oraz do kończyny dolnej. Bardzo często myli się ten ból z rwą kulszową lub przypadku podrażnienia więzadła krzyżowo-guzowego odczuwa się dolegliwości w obrębie całej kończyny dolnej i pleców. Ból promieniuje często wzdłuż nogi, dochodząc aż do pięty. W efekcie następuje odruchowe napięcie mięśni tylnej części kończyny dolnej, co może dawać objawy pseudoneurologiczne lub stawu odczuwa się najczęściej jako ból punktowy, dzięki czemu można dokładnie wskazać jego lokalizację. Mogą temu oczywiście towarzyszyć inne dolegliwości, głównie ze strony układu nerwowego (jeśli dochodzi do ucisku struktur nerwowych).Wizyta u fizjoterapeutyDo zdiagnozowania dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego niezbędne jest przeprowadzenie wywiadu oraz badania przedmiotowego zawierającego: badania czynnościowe zakresu ruchu, specjalne testy uznane za specyficzne dla stawu krzyżowo-biodrowego. Wśród wspomnianych testów specyficznych wyróżnić należy pozycyjne testy palpacyjne, ruchowe testy palpacyjne oraz testy prowokacyjne. Do najpopularniejszych testów wykonywanych celem oceny czynności stawów krzyżowo-biodrowych należą:Dobór poszczególnych testów następuje po przeprowadzeniu wywiadu i wstępnej oceny pacjenta. Na poniższym filmie fizjoterapeuta Kamil z Centrum Fizjoterapeuty pokazuje przykład jednego z testów, czyli jak wywołać objaw wyprzedzania, który może wskazać na zablokowanie stawów krzyżowo-biodrowych:W przypadku gdy dochodzi do podejrzenia zaburzeń układu nerwowego warto dodatkowo wykonać testy po zdiagnozowaniu problemu i dobierze najbardziej optymalną terapię dla danego pacjenta. Leczenie zależy bowiem od dokładnej przyczyny bólu. Przykładowo, jeśli ból wynika z zablokowania stawu, najskuteczniejsza będzie terapia manualna w połączeniu z kinezyterapią. Należy bowiem nie tylko przywrócić stawu do prawidłowej pozycji, ale również wzmocnić lub rozciągnąć otaczające go struktury. Fizjoterapeuta poinstruuje również pacjenta, w jaki sposób funkcjonować poza gabinetem. Bardzo często zmiana pozycji podczas snu zmniejsza lub całkowicie likwiduje ból. Dobrym pomysłem jest spanie na boku z nogami ugiętymi do 90 stopni, przy czym między kolanami powinna znajdować się W., Machoy-Mokrzyńska A., Nowicki A., Sobolewska E., Dolegliwości bólowe wynikające z zaburzeń stawów krzyżowo-biodrowych oraz więzadeł działających bezpośrednio i pośrednio na stawy, Pomeranian Journal of Life Sciences, 4/ M., Kochański B., Dziweżek I., Kobylańska M., Polczyk A., Kałużny K., Zukow W., Aktualne standardy diagnostyki i leczenia dolegliwości bólowych miednicy ze źródłem w stawach krzyżowo-biodrowych, Journal of Education, Health and Sport, 6/ M., Mrozikiewicz P., Kocur P., Bartkowiak-Wieczorek J., Hoffmann M., Stryła W., Seremak-Mrozikiewicz A., Grześkowiak E., Dolegliwości bólowe dolnego odcinka kręgosłupa u kobiet w ciąży, Ginekologia Polska, 81/ produkty: KolagenKwas hialuronowySpirulinaChlorellaCzarnuszkaKoenzym Q10Niepozorny problem z miednicą mylony z bólem kręgosłupa Jeśli nie znasz źródła bólu w dolnej części pleców, dobrze jest też zwrócić uwagę na staw krzyżowo-biodrowy (SI). Chociaż wiele osób nigdy o tym nie słyszało, szacuje się, że dysfunkcja stawu krzyżowo-biodrowego jest odpowiedzialna od 15% nawet do 30% przypadków bólu w dolnej części jest staw krzyżowo-biodrowy (SI)?Staw krzyżowo-biodrowy jest miejscem, gdzie miednica łączy się z kręgosłupa. Dzięki temu mamy dwa stawy krzyżowo-biodrowe. Stawy SI są wytrzymałe i wytrzymują ogromne ciśnienie. Wspomagają one ciężar górnego ciała, działając jako amortyzatory podczas przenoszenia ciężaru między tułowiem a miednicą i nogami. Stawy te wspomagają również zakres ruchu, gdy zginasz się na biodrach lub gdy skręcasz się. Za każdym razem, gdy wstajemy z siedzenia lub chodzimy, kładziemy nacisk na stawy SI. Codzienne czynności z czasem przeciążamy te stawy prowadząc do bólu i dysfunkcji całego objawy bólowe stawów ze stawami SI można scharakteryzować przez te objawy:przewlekłe, bolesne bóle po jednej stronie dolnej części pleców, boczna część okolicy kości ból pleców, który pogłębia się przy pewnych ruchach, takich jak wsiadanie i wysiadanie z samochodu, schylanie się i poranne wstawanie z który promieniuje w dół od pośladka do kolana po tylnej części uda, mylony z rwą który sprawia wrażenie, że pochodzi z bioder. Ból spowodowany dysfunkcją stawów SI może pojawić się po obu stronach ciała, nawet jeśli bardziej powszechne jest odczuwanie bólu tylko po jednej stronie. Kolejny fakt, o którym należy pamiętać: Dysfunkcja stawów krzyżowo-biodrowych częściej występuje u kobiet w młodym i średnim wieku. Kobiety, które są w ciąży lub niedawno urodziły mogą być bardziej podatne na ból stawów które na pewno nie mają źródła w stawach krzyżowo-biodrowych:ból, który promieniuje od kolana w dół lub drętwienie w dolnej części objawy te występują, staw SI nie jest prawdopodobnym źródłem sprawdzić dysfunkcję stawów SI?Zaleca się wizytę u fizjoterapeuty, w celu diagnostyki funkcjonalnej, które obejmują:diagnostyka poprzez kompresje kości biodrowej na kość krzyżową w celu prowokacji bólu pochodzącego ze bolesności stawu podczas zakresu ruchu poprzez kość w leżeniu na plecach z jedną nogą wyprostowaną i drugą zgiętą, gdzie kostka spoczywa na udzie prostej nogi. Ciśnienie jest przykładane poprzez delikatne naciskanie zgiętego kolana w dół i na zewnątrz. Jeśli te testy odtwarzają ból, może to oznaczać dysfunkcję stawów krzyżowo-biodrowych. W stanach ostrych lekarz może diagnostycznie podać do stawu SI miejscową iniekcję znieczulającą. Jeśli zastrzyk łagodzi ból, problemem może być staw SI. Dysfunkcję stawów krzyżowo-biodrowych trudno jest określić za pomocą diagnostyki obrazowej, takiej jak badanie rentgenowskie lub rezonans magnetyczny. Dlatego tak trudna jest ich diagnostyka, a pacjenci często błędnie i nieskutecznie leczą się na inne przypadłości, np. na dyskopatię. Jednak dobrze przeprowadzone funkcjonalne testy fizjoterapeutyczne mogą to skutecznie określić. Czerwiec 12, 2019 Dolegliwości bólowe zwłaszcza odcinka lędźwiowego kręgosłupa mogą być spowodowane rozmaitymi przyczynami. Jedną z nich może być zapalenie stawów krzyżowo – biodrowych. Opisywane stawy wchodzą w skład obręczy biodrowej. Łączą nierozerwalnie kość krzyżową oraz kość biodrową. Zbudowane są z powierzchni uchowatych znajdujących się na kości krzyżowej i talerzach biodrowych. Stawy krzyżowo – biodrowe zalicza się do stawów maziówkowych. Posiadają one niewielki zakres ruchu, który wynosi około 4o rotacji. Znikoma ruchomość spowodowana jest wynikiem rozmaitych ruchów wykonywanych w obrębie tułowia i kończyn dolnych. Ruch w tych stawach odbywają się w trzech płaszczyznach i jest doskonałym połączeniem ruchu zgięcia i wyprostu oraz górno – dolnego ślizgu. Staw krzyżowo – biodrowy pełni przede wszystkim funkcję stabilizacyjną oraz lokomocyjną. W trakcie stabilizacji bardzo ważna jest odpowiednia integracja następujących układów: biernego (kostno – stawowo – więzadłowego), czynnego (mięśniowo – powięziowego) oraz nerwowego. Prawidłowa współpraca wymienionych systemów pozwala na wykonanie ruchów według właściwych wzorców. W trakcie lokomocji stawy krzyżowo – biodrowe w znaczącym stopniu zapewniają płynny i właściwy ruch, bez jakichkolwiek dysfunkcji i zaburzeń zapalny jest jedną z częstych patologii związanych z nieprawidłowym funkcjonowaniem stawu biodrowo – krzyżowego. Zapalenie jest to fizjologiczna reakcja organizmu. Celem opisywanego procesu jest obrona przed czynnikiem chorobotwórczym np. bakterią lub wirusem. Proces zapalny doprowadza do usunięcia z organizmu czynnika patologicznego oraz zapewnia prawidłowy, fizjologiczny stanu określonej tkanki budującej daną stanu zapalnego stawów krzyżowo – biodrowychDo najczęstszych objawów stanu zapalnego stawów krzyżowo – biodrowych zalicza się przede wszystkim:Ból – najczęściej jest on zlokalizowany w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, może również promieniować do stawu biodrowego, pośladka lub kończyny dolnej. Ból nasila się często podczas długotrwałego siedzenia lub stania. Występować może również podczas przekręcania się w łóżku, wsiadania i wysiadania z samochodu oraz w trakcie zakładania skarpetek lub butów,Stan podgorączkowy – występuje zwiększenie temperatury powyżej 37 stopni,Podwyższenie temperatury – zwłaszcza tkanek otaczających i wchodzących w skład stawu,Wzmożoną tkliwość – zwłaszcza dolnej części kręgosłupa,Sztywność – zwłaszcza poranna umiejscowiona w odcinku lędźwiowym oraz w stawach biodrowych,Ogólne złe samopoczucie – związane głównie z ograniczeniem wykonywania podstawowych czynności dnia stanu zapalnego stawów krzyżowo – biodrowychDo najczęstszych przyczyn stanu zapalnego stawów krzyżowo – biodrowych zalicza się przede wszystkim:Chorobę zwyrodnieniową – zlokalizowana w stawach obwodowych oraz w kręgosłupie,Spondyloartropatie – to grupa chorób, w których przebiegu występują objawy zapalenia stawów kręgosłupa oraz stawów obwodowych. Jest to choroba przewlekła do, której zalicza się: zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie stawów z towarzyszącą łuszczycą, toczeń,Urazy, kontuzje – spowodowane najczęściej wypadkiem komunikacyjnym lub upadkiem,Ciążę, poród – dochodzi tutaj do nadmiernego rozciągnięcia stawu biodrowo – krzyżowego,Przeciążenia – najczęściej spowodowane niedostosowaniem określonej aktywności fizycznej do możliwości wydolnościowych organizmu,Zakażenia – bakteryjne oraz wirusowe,Zapalenie szpiku kostnego,Zapalenie dróg moczowych,Uzależnienie – przede wszystkim od substancji odurzających np. stanu zapalnego stawów krzyżowo – biodrowychDla postawienia prawidłowej diagnozy w przypadku stanu zapalnego stawu biodrowo – krzyżowego ważne jest zastosowanie odpowiedniej diagnostyki. Składa się na nią przeprowadzenie dokładnego wywiadu i badania lekarskiego. W dalszej kolejności lekarz zleca wykonanie badań obrazowych takich jak: rentgen, tomograf komputerowy bądź rezonans magnetyczny. Wymieniane badania mają w sposób widoczny zlokalizować miejsce występowania stanu zapalnego. Dla potwierdzenia diagnozy zleca się również wykonanie badań laboratoryjnych do, których się zalicza: OB, ogólną morfologię krwi, czynnik reumatoidalny, przeciwciała, antygen. Można również zastosować odpowiednie testy funkcjonalne jak na przykład test wyprzedzania. Podczas tego badania możemy sprawdzić ruchomość stawu biodrowo – stanu zapalnego stawów krzyżowo – biodrowychSkuteczne leczenie stanu zapalnego stawu biodrowo – krzyżowego będzie zależało w dużej mierze od rodzaju i stopnia zaawansowania poszczególnych objawów oraz przyczyny powstania stanu zapalnego. W opisywanym przypadku stosuje się przeważnie leczenie zachowawcze w skład, którego wchodzi:Farmakoterapia – stosuje się przede wszystkim leki o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym oraz rozluźniającym doustnie. Miejscowo w celu zminimalizowania dyskomfortu możemy zastosować różnorodne maści oraz żele. Jeżeli powyższe postępowanie nie daje zamierzonego rezultatu należy wykonać iniekcje bezpośrednio do chorego stawu. Wstrzykujemy do niego zazwyczaj silną substancję przeciwbólową połączoną ze sterydem, który ma działanie przeciwzapalne. Iniekcji wykonuje się zazwyczaj tylko kilka, aby nie uszkodzić poszczególnych struktur wewnątrzstawowych,Fizjoterapia – stosuje się tu zabiegi zarówno z fizykoterapii jaki kinezyterapii (leczenie ruchem). Dobre wyniki osiąga się również przy zastosowaniu terapii manualnej oraz masażu. – fizykoterapia – w przypadku opisywanego schorzenia najlepiej jest zastosować zabiegi o silnym działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym takie jak np. magnetoterapię (pole magnetyczne), laseroterapię, krioterapię miejscową, ultrasonoterapię (ultradźwięki), termoterapię (lampa sollux), elektroterapię (jonoforeza, prądy diadynamiczne oraz interferencyjne), hydroterapię (kąpiele z hydromasażem), -kinezyterapia – ważnym elementem w leczeniu stanu zapalnego stawów krzyżowo – biodrowych są ćwiczenia. Odgrywają one kluczową rolę zarówno w powyższej terapii jak i profilaktyce. Zestawy poszczególnych ćwiczeń powinny być dostosowane indywidualnie do możliwości danego pacjenta. Zaleca się wykonywanie przede wszystkim ćwiczeń: – Wzmacniających – stosuje się je w przypadkach, gdy ból spowodowany jest nadmierną ruchomością stawów krzyżowo – biodrowych. Systematyczne wykonywanie odpowiednich ćwiczeń powoduje poprawę stabilizacji miednicy. Mięśnie, które należy wzmocnić w opisywanym przypadku to: mięśnie brzucha oraz mięśnie przykręgosłupowe, – Rozluźniających – stosuje się je w przypadkach, gdy ból spowodowany jest ograniczoną ruchomością. Systematyczne wykonywanie określonych ćwiczeń ma na celu rozluźnić, uelastycznić oraz rozciągnąć przykurczone mięśnie zwłaszcza przykręgosłupowe, – Ogólnousprawniających – stosuje się zazwyczaj delikatne ćwiczenia nie powodujące dolegliwości bólowych oraz nadmiernego zmęczenia. Gimnastykujemy w przebiegu opisywanego schorzenia zazwyczaj kręgosłup oraz kończyny dolne. Można wykonywać również ćwiczenia w wodzie, – terapię manualna – zazwyczaj stosuję się ją po ustąpieniu całkowicie stanu zapalnego. Wówczas wykonywane są rozmaite techniki i metody indywidualnej pracy z pacjentem. Mają one na celu w dużej mierze prawidłowe wyrównanie napięć mięśniowych oraz przywrócenie właściwej fizjologicznej ruchomości. Powyższe zabiegi powinny być wykonywane przez doświadczonego rehabilitanta, aby uniknąć dodatkowych niepożądanych skutków, – masaż – stosuje się przede wszystkim masaż leczniczy polegający na wykorzystaniu dotyku w celu uzyskania odpowiedniego działania terapeutycznego. Wspominany masaż opiera się na technikach masażu klasycznego, – kinesiotaping (plastrowanie) – polega na wykorzystywaniu kolorowych plastrów naklejanych w odpowiedni sposób na ciało. Mają one na celu podtrzymać efekt terapeutyczny uzyskany poprzez wykonanie ćwiczeń, terapii manualnej lub – stosuje się bardzo rzadko. Zabieg polega na nieoperacyjnym przerwaniu włókien czuciowych,Prozdrowotny tryb życia – zmniejszenie aktywności dnia codziennego oraz wydłużenie odpoczynku korzystnie wpływa na zmniejszenie stanu zapalnego stawu biodrowo – krzyżowego. Odpowiednia pozycja podczas snu może również złagodzić ból (należy spać na boku). Redukcja masy ciała istotnie wpływa na stan opisywanych stawów, zmniejsza się wówczas nacisk na określone powyższe zabiegi nie przynoszą znacznej poprawy wykonuje się wówczas leczenie operacyjne. Należy pamiętać, iż powyższe postępowanie jest ostatecznością. Podczas zabiegu chirurgicznego zawsze mogą wystąpić nieprzewidywalne komplikacje. Zastosowane leczenie operacyjne polega na całkowitym unieruchomieniu stawu biodrowo – dr n. med. Kamil Klupiński,fizjoterapeuta sportowy, kierownik poradni rehabilitacyjnejBlokada stawu krzyżowo-biodrowegoUszkodzenie stawu krzyżowo-biodrowegoPokonaj ból bioder! ĆwiczeniaNie jest prawdą, że tylko osoby starsze są narażone na ból bioder. Coraz młodsze osoby, skazane na pracę przy biurku i siedzący tryb życia, czasem nawet po kilkanaście godzin w ciągu dnia, odczuwają ból. Do tego grona należą również sportowcy i ci, którzy przeciążają dolne partie ciała. Jak w prosty sposób można temu zapobiegać? Ćwicząc!Pierwsze dolegliwości zwykle zaczynają się w pachwinie i w obrębie stawu biodrowego, które powinny być znakiem ostrzegawczym, którego nie należy lekceważyć. Najpierw pojawiają się pierwsze symptomy, później coraz częściej ból zaczyna nam towarzyszyć w ciągu dnia, ograniczając codzienną aktywność i obniżając jakość życia. W takich sytuacjach zdarza się, że podświadomie zaczynamy unikać obciążenia bolącej kończyny i zaczynamy utykać, z czasem zaburzając równowagę stawów miednicy i powodując dysbalans mięśniowy. Dodatkowy dyskomfort sprawia bolący kręgosłup. Nie dopuść do tego! Należy systematycznie dbać o elastyczność stawów, aby uniknąć w przyszłości zmian zwyrodnieniowych i założenia bioder – przyczynyBiodra bolą zazwyczaj wskutek przeciążenia stawów. Dolegliwości te w większości przypadków najczęściej mijają, kiedy odpoczniemy. Przy zmianach zwyrodnieniowych dochodzi do uszkodzenia chrząstki stawowej panewki stawu biodrowego bądź do degeneracji głowy kości udowej i degradacji stawu. To prowadzi do ograniczenia zakresu ruchu w stawie i bólu związanego z aktywnością, który zaczyna promieniować do pachwin i kolan. Możemy odczuć go również w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa oraz na tylnej stronie bólu mogą być wcześniejsze urazy, jakie rozpozna lekarz na podstawie badań obrazowych. Mogą to być m. in. złamania osteopatyczne, tj. złamanie szyjki kości udowej, kości miednicy bądź zwichnięcie stawu wyjaśniają fizjoterapeuci Rex Medica Sport, ból biodra często spowodowany jest zmianami mięśniowo-powięziowymi, co oznacza, że nasze mięśnie są zbyt przykurczone jednostajną postawą lub wykonywaną czynnością i nie mogą pracować w sposób naturalny. Kiedy wskutek rutynowych czynności i przy dłuższym siedzeniu w jednej pozycji zaczynasz odczuwać dyskomfort to pierwszy symptom dolegliwości. Zadbaj o to, aby nie rozwinęła się w stan przewlekły, który może ostatecznie doprowadzić do operacji. Pamiętaj – z bólem bioder można uporać się w prosty sposób, systematycznie ćwicząc 20 minut dziennie lub co najmniej 3 razy w tygodniu!Jeśli chcesz sprawdzić, czy masz mocne biodra, wykonaj prosty test: zrób przysiad na jednej nodze – jeśli kolano odchyla się do środka, masz słabe bioder – ćwiczeniaBól biodra jest wyjątkowo dokuczliwy. W stanie przewlekłym ogranicza podstawowe czynności, tj. Chodzenie (zaburzając z czasem wzorzec chodu) swobodne kucanie czy bieganie. Ćwiczenia łagodzą dolegliwości nie tylko w samym stawie, ale także w okolicach, do których promieniuje ból: w pachwinie, udzie, podudziu czy plecach. Rozciągają również stawy biodrowe, zwiększając zakres ruchowy oraz przywracają im stabilność i prezentujemy 5 ćwiczeń na biodra, które będą zarówno skuteczną terapią, jak i odczuwasz ból i “pieczenie” bocznej strony biodra, ból w pachwinie i w okolicy kości krzyżowej bądź w okolicy pośladkówĆWICZENIA – rozciągające: praca nad mięśniami krzyżowo-lędźwiowymi, czworogłowymi, mięśniem gruszkowatym,ćwiczenie nr 1połóż się na plecach, ręce wzdłuż ciałazegnij prawą nogę w kolanie, przyciągnij do brzucha i skieruj lekko na zewnątrzoprzyj na kolanie dłońblokując ręką ruch nogi, staraj się wywierać nacisk w trakcie przywodzenia jej w stronę środkanapnij mięśnie i pozostań w tej pozycji do momentu aż poczujesz napięcie (około kilkunastu sekund)powtórz ćwiczenie 3-krotniewróć do pozycji wyjściowej i zmień stronęćwiczenie nr 2leżąc na plecach, nogi ugnij w kolanach (lub oprzyj o ścianę pod kątem około 90 stopni)prawą stopę oprzyj o lewe kolano i postaraj się je przyciągnąć w prawą stronęlewa stopa cały czas pozostaje w tej samej pozycji, oparta o podłogę (lub ścianę)poczujesz lekkie rozciąganie w bocznej części biodra, na mięśniu pośladkowymwytrzymaj w tej pozycji około 1 minutyzmień stronę i powtórz ćwiczeniećwiczenie nr 3uklęknij (klęk prosty)ustaw się w rozkroku, jedno kolano pozostaw daleko za sobąwypnij biodra do przodunapnij mięśnie brzucha i utrzymaj napięcie około 1 minutyopcjonalnie zamiast wyprostu, możesz wykonać lekki skłon, ręce opierając o podłogęzmień stronę i powtórz ćwiczeniećwiczenie nr 4 stań prawym bokiem do ścianyoprzyj się ręką i wyprostuj plecyugnij lewą nogę i unieś piętę do pośladkastaraj się ją docisnąć, dlatego aby sobie pomóc, złap stopę dłoniąwytrzymaj w tej pozycji kilkanaście sekundpowtórz ćwiczenie 10 razyzwolnij nogę i zmień stronęćwiczenie nr 5stań w świetle drzwi, aby złapać się futryny na wysokości klatki piersiowejstopy ustaw równolegle do niej, na wprost, na szerokość biodertrzymając je cały czas w tej samej pozycji, staraj się lekko rozpychać kolana na zewnątrzutrzymując plecy proste, schodź w dół jak najniżej, wypychając pośladki w tył i staraj się je maksymalnie zbliżyć do pięt – cały czas trzymając się futrynypozostań w tej pozycji około 1 minutyStaw krzyżowo-biodrowyZdecydowana większość zaburzeń w obrębie stawów krzyżowo-biodrowych jest konsekwencją codziennych nawyków bądź asymetrii prawej i lewej strony ciała (lateralizacji). Przeważnie dysfunkcje te związane są z nawykami, takimi jak spanie na jednym boku, bądź zakładanie nogi na nogę. Z biegiem czasu efektem nawyków mogą być zaburzenia równowagi mięśniowej, które objawiają sięprzykurczami, ograniczoną ruchomością oraz zaburzeniami postawy ciała [1]. Do czynników zaburzających funkcjonowanie stawów krzyżowo-biodrowych zalicza się: stan zapalny – jest on przeważnie konsekwencją nagłego urazu lub długotrwałego przeciążenia (zarówno dynamicznego, jak i statycznego), dochodzi wówczas do silnego naciągnięcia więzadeł lub do wzmożonego napięcia struktur więzadłowych;zmiany zwyrodnieniowe – wskutek zmian dochodzi do uszkodzenia chrząstki wyściełającej powierzchnie stawowe na kości biodrowej i krzyżowej;patologiczne zmiany w obrębie kości krzyżowej – przeważnie dotyczą braku zrostu pomiędzy kręgami na jednym lub więcej poziomach, zaburzony zrost kości krzyżowej (zrost kości ma miejsce w rozwoju wewnątrzmacicznym) wpływa na nieprawidłowe wykształcenie stawu krzyżowo-biodrowego;zaburzenia struktur stabilizujących: hipomobilność – stan, gdy napięcie tkanek okołostawowych jest wzmożone i uniemożliwia prawidłową ruchomość stawu; zaburzenia struktur stabilizujących: hipermobilność – stan rozciągnięcia więzadeł, które nie spełniają swojej funkcji stabilizacyjnej, wówczas ruch w stawie przekracza prawidłowe zakresy;ciąża – podczas ciąży stawy krzyżowo-biodrowe przechodzą zmiany związane z wydzielaniem hormonów, które wpływają na rozluźnianie tkanki łącznej, co ma ułatwić poród poprzez zwiększoną elastyczność struktur;nieprawidłowa postawa ciała w statyce i dynamice – wpływa przeciążająco na stawy krzyżowo-biodrowe [2–4].Dysfunkcje stawu krzyżowo-biodrowego można podzielić na zaburzenia związane z:ograniczeniem ruchomości w stawie (staw zablokowany) – jedna z kości biodrowych przemieszcza się (ulega skręceniu) w kierunku do przodu i powoduje zablokowanie kości w nieprawidłowej pozycji, napięcie torebki stawowej i uniemożliwienie ruchu w segmentach kręgosłupa znajdujących się powyżej,nadmierną ruchomością w stawie, niestabilnością, często połączoną z wtórną kompresją powierzchni stawowych [5, 6].Wnikliwe badanie osteopatyczne pozwala wskazać rodzaj zaburzenia i jego postać. Postępowanie w przypadku dysfunkcyjności stawu krzyżowo-biodrowego zależne jest od przyczyny zaburzeń [7–10]:Staw zablokowany – pierwszą czynnością jest odblokowanie stawu przez techniki manualne, następnie należy wprowadzić ćwiczenia utrzymujące zakres ruchu w zablokowanym dotąd niestabilny – istotna jest praca z określonymi grupami mięśniowymi w celu poprawy stabilizacji stawu krzyżowo-biodrowego. Zazwyczaj potrzebne jest również wspomaganie stabilności miednicy pasem miedniczym. W przypadku zwiększonej ruchomości/niestabilności przyczyną bólu może być osłabienie mięśni pośladkowych oraz dwugłowego uda i sztywność mięśni biodrowo-lędźwiowych, które stabilizują kręgosłup i miednicę. Wskazane jest:wzmocnienie mięśni pośladkowych i dwugłowych ud,skorygowanie dysfunkcji stawu (chiropraktyka/terapia manualna),rozciąganie mięśni biodrowo-lędźwiowych,zachowanie odpowiedniej ruchomości niestabilny skompresowany – należy doprowadzić do odbarczenia powierzchni stawowych poprzez osteopatyczne techniki manualne, a następnie wprowadzić leczenie jak w przypadku niestabilności stawu krzyżowo-biodrowego. Wskazane są:relaksacja nadmiernie napiętych grup mięśniowych,wzmacnianie mięśni głębokich obręczy z zakresu terapii manualnej mają na celu odtworzenie ruchu stawowego (mobilizacje, manipulacje), zmniejszenie patologicznego napięcia w obrębie struktur miednicy oraz dążenie do równowagi mięśniowej (techniki poizometrycznej relaksacji mięśni – PIR). Praca na tkankach miękkich obejmuje poprawę elastyczności tkanek obkurczonych oraz wzmocnienie tkanek osłabionych [11, 12]. W przypadkach zaawansowanych zmian i dolegliwości bólowych czasami konieczne jest wprowadzenie farmakoterapii o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym [12].Manualne odbarczenie stawu krzyżowo-biodrowego prawegoPacjent leży na lewym boku przodem do terapeuty. Noga prawa ugięta w stawie biodrowym (pod kątem prostym) i kolanowym spoczywa na leżance przed nogą lewą, noga lewa wyprostowana. Lewa dłoń terapeuty położona w okolicy prawego guza kulszowego, prawa dłoń spoczywa na prawym barku pacjenta (zdj. 1). Poleca się pacjentowi wykonanie wdechu. Podczas głębokiego wydechu terapeuta jedną ręką stabilizuje bark lub dolne żebra po przeciwnej stronie, drugą naciska i przesuwa okolicę pośladka w kierunku do siebie (zdj. 2).Po zabiegu należy wykonać test wyprzedzania, który polega na tym, że pacjent stoi tyłem do badającego z wyprostowanymi nogami w stawach kolanowych, obie stopy równo na podłodze. Należy wyczuć kciukami oba kolce biodrowe tylne górne. Poleca się pacjentowi wykonanie skłonu do przodu. W skłonie tułowia ocenia się położenie oraz ruchomość obu kolców. Brak obniżania się kolca albo obecność objawu wyprzedzania świadczy głównie o zablokowaniu stawu krzyżowo-biodrowego po stronie mięśni (PIR) Przed rozpoczęciem PIR należy wykonać test funkcjonalny. Pacjent leży na plecach z nogami ugiętymi w stawach kolanowych, terapeuta klęczy przed stopami pacjenta i stabilizuje je. Poleca się wykonanie skrętu kolan w prawą, następnie lewą stronę. Należy porównać różnice w odległości stawów kolanowych od podłoża. Po zakończeniu PIR należy powtórzyć test relaksacja mięśni (angażowanie mięśni otaczających miednicę): leżenie na plecach, nogi ugięte w stawach kolanowych, skręcone maksymalnie w jedną stronę. Opór: jedna ręka na stopach pacjenta, druga przyłożona po bocznej stronie uda (zdj. 3). Poleca się wykonanie ruchu przeciwko oporowi terapeuty. W momencie gdy pacjent przepchnie dłonie terapeuty (zdj. 4), poleca się rozluźnienie i wykonanie głębokiego wdechu, następnie podczas wydechu spycha się kolana do pozycji wyjściowej. Relaksację należy wykonać dla obu stron, po 5–8 powtórzeń na każdą stronę. Należy dawkować równe napięcia i wyrównać je po obu relaksacja mięśni (angażowanie mięśni przywodzicieli uda, pośladkowych średnich oraz czworobocznych lędźwi): leżenie na boku z nogami wyprostowanymi. Opór: jedna ręka przyłożona w okolicy bocznej uda, druga na ramieniu pacjenta (zdj. 5). Poleca się uniesienie całego tułowia i nóg przeciwko oporowi terapeuty (zdj. 6). Technikę należy wykonać obustronnie, po 5–8 powtórzeń na każdą stronę. Ćwiczenia wzmacniająceW terapii stawu krzyżowo-biodrowego zastosowanie mają ćwiczenia stymulujące głębokie mięśnie stabilizujące. Są to przede wszystkim podpory (przodem, tyłem, bokiem), kombinacje ćwiczeń w pozycji klęku podpartego oraz ćwiczenia w wyższych pozycjach na małej płaszczyźnie podporu oraz na niestabilnym 1. Angażowanie jednostronnie mięśnia pośladkowego wielkiego oraz jednostronnie czworobocznego lędźwi, prostownika grzbietu, biodrowego większego po obu stronach, skośnych brzucha, poprzecznego brzucha. Leżenie na plecach, jedna noga ucięta w stawie kolanowym, zgięta pod kątem prostym, druga wyprostowana (zdj. 7). Ruch: jednoczesne uniesienie bioder oraz wyprostowanej nogi, tak aby oba uda były równoległe (zdj. 8). Ćwiczenie należy wykonać obustronnie. Ćwiczenie 2Leżenie na plecach, obie golenie i stopy znajdują się na podwieszkach. Ruch: uniesienie obu bioder (zdj. 9). Ćwiczenie 3. Leżenie na plecach z nogami ugiętymi pod kątem prostym. Lewa dłoń przyłożona z przodu na lewym udzie, prawa ręka przyłożona z tyłu na prawym udzie (zdj. 10). W tej pozycji należy docisnąć lędźwie do podłoża. Ruch: maksymalny nacisk udami na dłonie (lewe udo naciska w górę, prawe w dół). Podczas ćwiczenia dłonie stawiają opór udom, tak aby uzyskać napięcie izometryczne. Pacjent powinien czuć napięcie na lewych zginaczach bioder i prawych prostownikach. Napięcie należy utrzymać w granicach 10 s. Ćwiczenie należy wykonać biodra – przyczyny, objawy i profilaktykaZmiany zwyrodnieniowe kości udowej, zapalenie ścięgien, nadwyrężenie mięśni czy problemy z kręgosłupem. To tylko niektóre ze schorzeń, które mogą objawiać się nagłym bólem bioder, promieniującym do pachwiny, uda, podudzia czy pleców. Jeżeli objawy te są stosunkowo łagodne i towarzyszą nam od niedawna, możemy próbować leczyć je domowymi sposobami. W przypadku długotrwałego bólu należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem zapewnia nam szeroką gamę ruchów, dzięki niemu jesteśmy w stanie chodzić, biegać, kucać, czy nawet wspinać się. Towarzyszący nam podczas tych czynności ból może spowodować, że zaczynamy unikać obciążania tych kończyn. To z kolei prowadzi do zaburzeń prawidłowego wzorca chodu i ma wpływ na całą postawę ciała. Pierwsze objawy dysfunkcji biodra poczujemy w dolnym odcinku pleców, w kończynach dolnych oraz na wysokości stawów oznaki dysfunkcji stawu biodrowegoDysfunkcja stawu biodrowego może wywoływać szereg innych schorzeń. Gdy towarzyszy im gorączka lub wysypka – nie zwlekajmy z natychmiastową wizytą u lekarza. Do wspomnianych objawów zaliczamy między innymi:ból w pachwinie;ból w okolicy kości krzyżowej;ból i mrowienie bocznej strony dolegliwości nie ustępują podczas odpoczynku i nasilają się w nocy. W przypadku dysfunkcji stawu biodrowego pojawić mogą się również: zawroty głowy, mdłości i bólu biodraRozpoznanie źródła bólu może stać się wyzwaniem nawet dla specjalisty, w diagnozie pomóc może z pewnością badanie obrazowe. Oto niektóre z chorób bezpośrednio związanych z urazem biodra:zapalenie stawu biodrowego – spowodowane chorobami o podłożu zapalnym bądź postępującym zwyrodnieniem stawu;złamanie szyjki kości udowej, kości miednicy bądź zwichnięcie stawu biodrowego, przy których pojawia się obrzęk, krwiak i bardzo silny ból biodra;wrodzone zmiany w budowie panewki, jak np. dysplazja, która objawia się niestabilnością oraz względnym skróceniem nogi;nierównowaga stawowo-mięśniowa – zaburzenia pojawiają się często w biodrze i pachwinie w trakcie wykonywania nadmiernego ruchu;ucisk na nerw występujący w lędźwiowym bądź lędźwiowo-krzyżowym odcinku kręgosłupa;choroba Parthesa – schorzenie występujące najczęściej u młodych chłopców, które początkowo objawia się utykaniem, ograniczeniem ruchu, sztywnością w biodrze i widocznym spłaszczeniem jaki sposób leczyć ból biodra?W leczeniu objawowym i krótkofalowym lekarze zalecają stosowanie leków przeciwzapalnych oraz przeciwbólowych. Często używa się także maści oraz zastrzyków z glikokortykosteroidami lub stężonym kwasem hialuronowym. Jeżeli w grę wchodzą natomiast zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe czy poważniejsze uszkodzenia stawu biodrowego – naturalnym rozwiązaniem będzie operacja. Najtrudniejsze przypadki będą wskazaniem do endoprotoesoplastyki, czyli wymiany stawu biodrowego na elementy sztuczne. Można także rozważyć i omówić z lekarzem zastosowanie ortezy i fizjoterapia – jak walczyć z bólem?Aby zmniejszyć bądź wyeliminować ból stosuj:ćwiczenia, które pomogą rozciągnąć mięśnie kończyn dolnych oraz stawy biodrowe;ćwiczenia manualne wykonywane przez doświadczonego terapeutę;przyjmowanie odpowiednich pozycji wypoczynkowych, które rozluźniają mięśnie i zmniejszają ból;fizykoterapię – szereg zabiegów zmniejszających ból w stawie (pole magnetyczne, laser, ultradźwięki, krioterapia);wkładki ortopedyczne, które umożliwią przywrócenie prawidłowej postawy ciała i niwelują napięcie.

6.1. Zakres ruchomości stawu biodrowego 6.2. Testy funkcjonalne stawu biodrowego 7. Staw kolanowy 7.1. Ocena ruchomości stawy kolanowego 7.2. Testy rozciągania mięśni 7.3. Obrzęk stawu kolanowego 7.4. Staw rzepkowo-udowy 7.5. Niestabilność rzepki 7.6. Uszkodzenia chrząstki rzepki 7.7. Mięsień czworogłowy uda 7.8. Fałd torebki stawowej

Zadaniem specjalisty fizjoterapii jest odnalezienie przyczyny przeciążenia stawu krzyżowo – biodrowego. Często diagnozowanym problemem jest nieprawidłowa biomechanika samego kręgosłupa lub ograniczona elastyczność silnych mięśni obręczy biodrowej i kończyn dolnych.

Dolegliwości bólowe okolicy lędźwiowo-krzyżowej są objawem niespecyficznym i właściwym dla wielu jednostek chorobowych [1]. Określenie jednoznacznej etiologii jest trudne z powodu występowania zespołu nakładania bądź istnienia ścisłych zależności patogenicznych pomiędzy jednostkami chorobowymi wchodzącymi w skład wymienionych grup [2]. Dlatego też w procesie stawiania prawidłowej diagnozy wysuwa się przeprowadzenie rzetelnego badania przedmiotowego i podmiotowego oraz diagnostyki różnicowej. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie diagnostyki stawu krzyżowo-biodrowego dla potrzeb fizjoterapii. Patologia w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego jest przyczyną 18–30% przypadków przewlekłego bólu w obrębie lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa [3]. Do patologii stawów krzyżowo‑biodrowych dających dolegliwości bólowe w obrębie dolnego odcinka kręgosłupa zalicza się chorobę zwyrodnieniową stawu, niestabilność lub stan zapalny o etiologii infekcyjnej lub reumatoidalnej [4]. Do problemów dochodzi również na skutek urazu (dźwignięcie, upadek, nagłe obsunięcie się nogi). Inną przyczyną są zmiany hormonalne (np. w czasie ciąży), dlatego dolegliwości bólowe tego stawu często dotykają kobiet. Dysfunkcje stawu krzyżowo-biodrowego można podzielić na zaburzenia związane z:POLECAMY ograniczeniem ruchomości w stawie, nadmierną ruchomością w stawie, niestabilnością, często połączoną z wtórną kompresją powierzchni stawowych. Diagnostyka chorób stawów krzyżowo-biodrowych sprawia spore trudności z uwagi na nietypowy obraz kliniczny, mogący sugerować patologię w obrębie innych struktur, np. krążków międzykręgowych, stawów biodrowych czy stawów kręgosłupa [4]. Skuteczne leczenie stawu krzyżowo-biodrowego wymaga dokładnej analizy biomechanicznej całej miednicy. Badanie powinno zawierać ocenę miednicy zarówno statyczną, jak i dynamiczną. Należy zbadać ruchomość, stabilność stawu oraz zdolność przenoszenia znacznych obciążeń. Ocenie należy poddać całość układu kostno-mięśniowo-powięziowego. Prawidłowe przeprowadzenie badania wymaga wnikliwej znajomości anatomii palpacyjnej oraz klinicznych testów służących ocenie czynnościowej stawu. Wnikliwe badanie osteopatyczne pozwala wskazać rodzaj zaburzenia i dokładną jego postać. Rzetelna diagnostyka dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego powinna opierać się na wywiadzie oraz badaniu statycznym i dynamicznym. Wywiad Wywiad służy pozyskaniu informacji dotyczących dolegliwości bólowych. Ból pochodzący ze stawu krzyżowo-biodrowego daje różne wzorce promieniowania. Tradycyjnie opisywany jest jako ból jednostronny, o tępym charakterze, zlokalizowany powyżej pośladka. Należy dodać, że ból może promieniować do pachwiny, wzdłuż tylnej lub przedniej powierzchni uda, schodząc do stopy bądź palców [5]. Najczęściej ból obejmuje zdecydowanie bardziej jedną ze stron. Iniekcje ze środka znieczulającego do stawu są potwierdzeniem rozpoznania lokalizacji bólu. Fortin i wsp. dowodzą, że ból pochodzący ze stawu krzyżowo-biodrowego najczęściej jest zlokalizowany w obrębie prostokąta o wymiarach 3 cm szerokości i 10 cm długości (palec Fortina), nieco poniżej kolca biodrowego tylnego górnego [6–8]. Należy pamiętać, że dysfunkcja stawu krzyżowo-biodrowego nie musi wiązać się z dolegliwościami bólowymi. Możliwe jest odczuwanie sztywności lub niestabilności bez odczuć bólowych. Bóle stawu krzyżowo-biodrowego mogą być też związane z zaburzeniami innych struktur, w tym narządów wewnętrznych (np. gruczołu prostaty). W związku z tym lokalizacja bólu nie powinna być traktowana jako główne i najważniejsze narzędzie diagnostyczne. Znacznie ważniejsze jest odnalezienie biomechanicznej dysfunkcji, której lokalizacja może, lecz nie musi pokrywać się z miejscem występowania bólu. Badanie statyczne Badanie równowagi statycznej przeprowadza się zarówno w pozycji stojącej, jak i siedzącej. Przy ocenie statycznej patrzy się całościowo na pacjenta, który w czasie badania przyjmuje naturalną pozycję. Ocenie poddaje się: obciążanie stóp – czy ciężar ciała rozłożony jest równomiernie, czy znajduje się na przodostopiu/piętach, napięcie spoczynkowe mięśni (mięsień gruszkowaty, mięsień pośladkowy średni, mięśnie dna miednicy, mięśnie głębokie brzucha, mięśnie kulszowo-goleniowe, mięśień naprężacz powięzi szerokiej, powięź piersiowo-lędźwiowa), ustawienie miednicy – czy zauważalne jest wyboczenie biodra, symetria obciążania stóp – czy obie stopy obciążane są równomiernie, w badaniu można wykorzystać puszczenie pionu ze środka kości krzyżowej, położenie punktów charakterystycznych dla równowagi miednicy i stawów krzyżowo-biodrowych (kolce biodrowe górne przednie i tylne, szczyty talerzy biodrowych, guzy kulszowe, guzki łonowe), napięcie struktur więzadłowych – więzadło krzyżowo-guzowe, więzadła krzyżowo-biodrowe, więzadło krzyżowo-kolcowe, więzadło biodrowo-lędźwiowe. Wzajemna ocena wymienionych punktów pozwala na stwierdzenie równowagi bądź jej zaburzenie. Na tej podstawie wyróżnia się: miednicę w równowadze statycznej – zarówno kolce biodrowe przednie górne, jak i tylne górne znajdują się na jednym poziomie, skręconą miednicę – kolec biodrowy przedni górny po jednej stronie ustawiony niżej (np. strona lewa ustawiona niżej), kolec biodrowy tylny górny po drugiej stronie ustawiony niżej (np. prawa strona ustawiona niżej), skośne ustawienie miednicy – kolec biodrowy przedni górny (np. lewy) i kolec biodrowy tylny górny (np. lewy) ustawione są niżej w stosunku do kolców przednich i tylnych drugiej strony. Testy – badanie dynamiczne Poza oceną statyczną wykonuje się również badanie dynamiczne, które obejmuje testy. Zastosowanie w zdiagnozowaniu patologii stawów krzyżowo-biodrowych mają poniższe testy [4, 5, 9–13]. Test wyprzedzania – standing flexion test (badanie funkcji stawu krzyżowo-biodrowego) Wykonanie: Pacjent stoi tyłem do badającego z wyprostowanymi nogami w stawach kolanowych, obie stopy ustawione w linii prostej. Należy wyczuć kciukami oba kolce biodrowe tylne górne. Poleca się pacjentowi wykonanie skłonu się do przodu. W skłonie tułowia ocenia się położenie oraz ruchomość obu kolców. Interpretacja: Kość krzyżowa przemieszcza się w stawach krzyżówo-biodrowych wzdłuż osi poziomej w stosunku do kości biodrowych (talerza miednicy). Ruch ten wymaga obniżenia się kości krzyżowej. W warunkach fizjologicznych, z powodu swobodnego ruchu w stawach krzyżowo-biodrowych przy końcu pochylania tułowia, kolce biodrowe znajdują się na tej samej wysokości jak na początku badania. Jeżeli staw krzyżowo-biodrowy po jednej stronie nie obniża się, to kolec biodrowy tylny górny wraz z kością krzyżową, w porównaniu z drugą stroną, przemieszcza się ku górze (wyprzedza). Brak obniżania się kolca albo obecność objawu wyprzedzania świadczą głównie o zablokowaniu stawu krzyżowo-biodrowego po stronie badanej. Obustronny objaw wyprzedzania może imitować obustronne skrócenie mięśni kulszowo-udowych. Komentarz: Podczas objawu wyprzedzania należy ocenić i wykluczyć zaburzenia symetrii miednicy i stawów biodrowych. Skośne ustawienie miednicy spowodowane różną długością kończyn dolnych należy wyrównać np. przez podłożenie książki pod krótszą z nich. Test kolców biodrowych (badanie funkcji stawu krzyżowo-biodrowego) Wykonanie: Badający stoi za stojącym pacjentem i wyczuwa kciukiem kolec biodrowy tylno-górny i na tej samej wysokości grzebień krzyżowy pośrodkowy (wyrostki ościste kręgów krzyżowych). Pacjentowi poleca się wysunąć staw kolanowy jak najdalej do przodu (zdj. 1). Interpretacja: W warunkach fizjologicznych przy niezablokowanym stawie krzyżowo-biodrowym kość biodrowa opada po badanej stronie. Koniec biodrowy tylny górny przemieszcza się w wyniku tego ruchu 0,5–2 cm w kierunku dystalnym. Przy bloku w stawie krzyżowo-biodrowym nie dochodzi do obniżania kolca, a nawet może on ulec przemieszczeniu ku górze (kranialnie) z powodu pochylenia miednicy. Test Gaenslena (badanie funkcji stawu krzyżowo-biodrowego) Wykonanie: Pacjent leży na plecach, na brzegu leżanki, z nogą wyprostowaną po stronie dającej dolegliwości, druga noga zgięta w stawie kolanowym, maksymalnie przyciągnięta do tułowia. Podczas testowania należy ustawić wyprostowaną nogę w przeproście (zdj. 2). Interpretacja: W przypadku zaburzeń stawu krzyżowo-biodrowego przeprost kończyny prowadzi do pojawienia się lub nasilenia dolegliwości bólowych. Test Yeomana Wykonanie: Pacjent leży na brzuchu z kończyną testowaną zgiętą do kąta 90˚, badający unosi nogę (przeprost w stawie biodrowym) (zdj. 3). Interpretacja: W pierwszej części testu obciążone są tylne struktury stawu krzyżowo-biodrowego, następnie przednie, szczególnie przednie więzadło krzyżowo-biodrowe. Ból zlokalizowany w lędźwiowym odcinku kręgosłupa świadczy o procesie chorobowym tej okolicy. Test uciskowy kości biodrowej (ocena prawidłowego ustawienia przestrzennego miednicy) Wykonanie: Pacjent leży na boku. Badający układa obie ręce na talerzu biodrowym strony chorej oraz wywiera skierowany osiowo ucisk na miednicę (zdj. 4). Interpretacja: Wystąpienie lub zaostrzenie bólów w stawie krzyżowo-biodrowym w miejscu przyłożenia rąk świadczy o schorzeniu stawu (zablokowanie stawu, zapalenie). Test sprężynowania (badanie nadmiernej ruchomości stawu krzyżowo-biodrowego) Wykonanie: Pacjent leży na brzuchu. Dłoń badającego ułożona tak, aby palec wskazujący jednej ręki znajdował się na wysokości górnego i dolnego bieguna stawu krzyżowo-biodrowego (S1/S3), nasada palca opiera się na kości krzyżowej, opuszka na przyśrodkowej granicy kości biodrowej. Drugą ręką należy objąć palec środkowy i wykonać powolny, zwrócony w kierunku brzusznym ucisk, przenoszony na kość krzyżową. Interpretacja: Przy normie w stawie krzyżowo-biodrowym stwierdza się miękkie sprężynowanie i delikatne powiększenie odległości pomiędzy tylnym brzegiem kości biodrowej a kością krzyżową. Przy zablokowanym stawie krzyżowo-biodrowym zjawisko to nie występuje. Twarde uderzenie następujące po względnie długim ruchu odchylania świadczy o hipermobilności stawu. Ból podczas ruchu powstaje przy zablokowanym stawie i przy hipermobilnym stawie (bolesna hipermobilność). Test Patricka (różnicowanie pomiędzy nieprawidłowościami stawu biodrowego i krzyżowo-biodrowego) Wykonanie: Pacjent leży na plecach, jedna kończyna wyprostowana, druga ugięta w stawie kolanowym. Kostka boczna zgiętej nogi powyżej rzepki nogi wyprostowanej. Zgiętą nogę pozostawia się wolno i pozwala jej się opaść (bądź wywiera się nacisk w kierunku podłoża). Wyprostowaną nogę należy ufiksować nad miednicą, żeby zapobiec współruchom (zdj. 5). Interpretacja: W warunkach fizjologicznych staw kolanowy testowanej kończyny prawie sięga podłoża. Test należy wykonać dla obu nóg i porównać odległość kolan od podłoża. Jeśli test hiperabdukcyjny jest dodatni, świadczy to o wzroście napięcia mięśni przywodzicieli lub o ograniczeniu ruchomości. Poza oceną napięcia przywodzicieli konieczne jest różnicowanie, czy skrócenie przywodzicieli nie jest związane z bolesnym stawem biodrowym („miękki” stop w czasie ruchu) lub z zablokowaniem stawu krzyżowo-biodrowego. Dodatni test Patricka może wywołać ograniczenie ruchomości stawu biodrowego („ostry” stop podczas ruchu) lub zablokowanie w okolicy lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Test Laguerre’a (różnicowanie pomiędzy bólem stawu biodrowego i krzyżowo-biodrowego) Wykonanie: Pacjent leży na plecach. Badający zgina biodro i kolano do kąta 90° i następnie odwodzi kończynę w stawie biodrowym, silnie rotując ją na zewnątrz (zdj. 6). Interpretacja: Ruch wykonany przez terapeutę powoduje znaczne przemieszczenie głowy kości udowej w kierunku torebki stawowej. Ból w obrębie stawu świadczy o zmianach zwyrodnieniowych, dysplazji stawu biodrowego lub przykurczu mięśnia biodrowo-lędźwiowego. Natomiast bóle zlokalizowane grzbietowo w stawie biodrowo-krzyżowym świadczą o zlokalizowanych w nim nieprawidłowościach. Test odwodzenia z obciążeniem (wskazuje obecność zespołu bólowego stawu krzyżowo-biodrowego) Wykonanie: Pacjent leży na boku z nogą lekko ugiętą, noga, na której pacjent nie leży, wyprostowana. Pacjent odwodzi kończynę przeciw oporowi badającego (zdj. 7). Interpretacja: Ból narastający podczas testowania świadczy o podrażnieniu stawu krzyżowo-biodrowego. Jednak ból może świadczyć również o nieprawidłowościach w stawie biodrowym. Topografia bólu świadczy o miejscu uszkodzenia. Jeśli nie można odwieźć kończyny bez dolegliwości bólowych bądź gdy odwiedzenie jest niewielkiego stopnia, świadczy to o niewydolności mięśnia pośladkowego średniego. Trójfazowy test przeprostu Wykonanie: Pacjent leży na brzuchu z nogami wyprostowanymi. Badający jedną ręką obejmuje testowaną nogę, drugą stabilizuje miednicę, następnie wykonuje ruch przeprostu w stawie biodrowym (faza I). Należy wykonać ten sam ruch w pozycji stabilizacji kości krzyżowej (ręka ułożona równolegle do stawu krzyżowo... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się

Osteofity stawu krzyżowo-biodrowego. Powstawanie osteofitów w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego może być spowodowane chorobą zwyrodnieniową, ZZSK czy MIZS. Osteofity wywołują ból w dolnej części kręgosłupa i na wysokości stawów krzyżowo-biodrowych, często w trakcie ruchu.

Cierpisz z powodu bólu pleców, w ich dolnym odcinku. Ocena diagnostyczna wykazała jako przyczynę bólu staw krzyżowo-biodrowy. By zmniejszyć dolegliwości bólowe lekarz specjalista może zaproponować zastrzyk do tego stawu. Na tej stronie przedstawiono co ta terapia obejmuje. STAW KRZYŻOWO-BIODROWY (ang. SACROILIAC JOINT – SI JOINT) Stawy krzyżowo-biodrowe, zwane również stawami krzyżowymi, tworzą połączenie pomiędzy kością krzyżową, a miednicą, czyli pomiędzy kręgosłupem, a kończynami. Stawy te są zlokalizowane w dolnym odcinku pleców, po obu stronach kręgosłupa. Ze względu na swoje cechy (małą ruchomość) tworzą one ścisłe połączenie pomiędzy kręgosłupem i kończynami. Stawy mogą ulegać przeciążeniom lub stanom zapalnym. Metoda ta obejmuje dwie składowe: Diagnostyczną: W celu zdiagnozowania czy źródłem Twojego bólu jest staw krzyżowo-biodrowy podaje się lek znieczulenia miejscowego, który chwilowo eliminuje ból. Terapeutyczną: Jeśli stwierdzono, że przyczyną dolegliwości bólowych jest staw krzyżowo-biodrowy lekarz specjalista poda do niego kortykosteroidy. Dzięki zmniejszeniu bólu będziesz w stanie rozpocząć ćwiczenia poprawiające funkcję stawu. PRZEBIEG PROCEDURY Podczas procedury pacjent leży na brzuchu. Skóra badanej okolicy zostaje zdezynfekowana. Przy pomocy cienkiej igły, pod kontrolą promieniowania rentgenowskiego, do stawu zostaje podany początkowo środek kontrastowy (Omnipaque) w celu stwierdzenia prawidłowego położenia igły w stawie, a następnie wyłącznie środek znieczulający (Lignokaina 2%), jeśli jest to procedura diagnostyczna. Natomiast w przypadku terapii stawu zostanie podana mieszanka środka znieczulenia miejscowego (Lignokaina 2%) i kortykosteroidu (Dexamethason 10mg). CZAS TRWANIA PROCEDURY Około 15 minut. INFORMACJE OGÓLNE Dalsze informacje o potencjalnym ryzyku oraz efektach ubocznych znajdziecie Państwo na Naszej stronie internetowej w zakładce „Dla Pacjenta” w sekcji „Po wizycie”.

SZ3CxW. 172 103 439 20 164 215 311 396 404